di suatu pagi yang hening...
abah : jaga dri elok2 kt tempat orang,belajar bersungguh2.banyak tanya org arab.
me : ye abah.insyaAllah.
tapi abah yakin kt adah kan yg adah boleh jaga diri kt sini.
klau x, xkan abah nk anta adah pegi jordan. :D
abah : (gelak2 sbb tgk kenakalan anaknye)
me : adah ade exam 4hb ni.madah dakwah..insyaAllah,pasni kne smangat la nk dakwah org.
abah : jawab elok2.. yang penting kne la selalu berjaga malam.
berjaga malam bkn sebab solat malam je.
tapi baca buku.fahamkan bahasa arab tu.
hafal.
muroja3ah subjek2 yang telah belajar dlm kelas.
me : (dush!) tercampak brpe ribu kilometer dah..
abah : kadangkala kita rasa malas sgt nk belajar.tp ade masa kita rasa sgt semangat nk belajar.
tu perkara biasa.yang penting kita tetap teruskan berjuang.4 tahun terlalu singkat.
abah yakin.adah boleh.adah kuat semangat!
(bahasa yg digunakan tidaklah seindah yg disangka.tapi utk mudah difahami,gunalah bahasa baku) ^_^
abah : kadangkala kita rasa malas sgt nk belajar.tp ade masa kita rasa sgt semangat nk belajar.
tu perkara biasa.yang penting kita tetap teruskan berjuang.4 tahun terlalu singkat.
abah yakin.adah boleh.adah kuat semangat!
(bahasa yg digunakan tidaklah seindah yg disangka.tapi utk mudah difahami,gunalah bahasa baku) ^_^
~alhamdulillah,bahagia bila dapat menatap insan yang disayangi.
ABAH! You are very awesome daddy. tutur kata yang bersahaja tu pon dh cukup meaningfull :)
*perkara yang xkan pernah berkurang kalau kita berkongsi dengan org lain..
apakah?
سعادة :)
~لم تقل بل أكثر وفرة
the best motivator! my abah :) |
No comments:
Post a Comment